هفته چهارم - کامپیوترهای قراضه من- ایرانی های این روزها

از 45 نفر حالا 35 نفر باقی موندیم! این نشون میده که چقدر این دوره سخته که همین چهار هفته اول، ده نفر رو ناک اوت کرده. 

خیلی نامردیه، تقریبا کل کلاس لپتاپشون بهتر از مال منه! 

یا مک بوک دارند یا اگر ویندوز هست همه کور آی سون با حداقل 8 گیگ رم هست! 

مال من یه کور آی تری با 6 گیگ رم هست! 

وضع مالی هم که دیگه خرابه. همین چند روز پیش کلی پول دادم بابت صندلی و اون تشک مخصوص و گرون قیمت که هنوزم به دستم نرسیده! دو ماه پیش هم که گوشی رو جدید کردم، ماشین لباسشویی رو که گارانتی خونه فقط نصف پولش رو داد و بقیه اش رو از جیب دادم یه دونه نو خریدم! هیچ چی پول نمونده دستم برای خرید اضافه از مخارج خونه! تا چند ماه ! 

ولی حتما تا اولین فرصتی که پیدا خواهم نمود یه لپتاپ 16 گیگ رم و اس اس دی و کور آی سون آخرین جنریشن خفن با دسک تاپ خفن تر باید بخرم! خداییش پونزده سال پیش  سیستمم به روز تر از الان بود! اون موقع من یه اینتل 1700 سلرون داشتم با 256 مگ رم دی دی آر! که در زمان خودش که همه اکثراً یا ویندوز نود و هشت داشتند یا مثل من ویندوز ملینیوم  یه سیستم خوب بود. الان سیستم دسکتاپم که خجالت آوره، این لپتاپه هم داره زور میزنه وقتی بیشتر از چند تا پیج و اپلیکیشن و برنامه رو باهم باز میکنم! 

خیلی ناراحت میشم وقتی این همه جو زدگی و تعصب کور مردم ایران رو میبینم. چرا اینقدر این مردم آرزوی مردن برای همدیگه میکنند؟ چرا اینقدر فکر میکنندباعث بدبختی و مشکلاتشون تقصیر این و اون هست . چرا اینقدر آشفته هستند و مهمتر از همه چرا این مردم اینقدر فکر میکنند که کارشناس اند؟

البته و صد البته بلانسبت بعضی ها. 

ولی هر بار میام تو فضای مجازی مثل فیسبوک و اینستاگرام، حالم از این همه تنفر کور و بی مورد به هم میخوره.