بی بی سی مرموز

چند روز پیش در یکی از برنامه های بی بی سی مصاحبه ای داشتند با خانم جنیفر گراوت که یک خانم جوان آمریکایی بود. این خانم علاقه شدیدی به رومی (مولانا) و اشعارش داشت زبان فارسی را یاد گرفته بود و خیلی مسلط و با صوت قرآن را تلاوت میکرد. 

البته این خانم به زبان انگلیسی جواب سوالها را میداد و یک مترجم جوابهای او را ترجمه میکرد 

در کل برای من خیلی متعجب کننده بود که رسانه ای مثل بی بی سی دارد این کار را انجام میدهد و حاضر شده یک نفر در برنامه شان بیاید و قرآن را تلاوت کند. البته سوالهایی که مجری برنامه میکرد خیلی جهت دار و به قولی از دل خیلی از پرسشگران مخالف ایشان بود اما جالب این بود که ایشان با لبخند و خیلی منطقی جوابهای ایشان را میداد. 

نکته اصلی این مصاحبه برای من قسمت نظراتش در فیسبوک بود. 

90 درصد ایرانی هایی که کامنت گذاشته بودند به نحوی کاملاً مخالف مسلمان شدن این خانم بودند و نفرت و کینه از کامنتهایشان دیده میشد و 90 درصد افغان ها هم بخاطر اینکه ایشان رومی را شاعری اهل ایران (شاید همان ایران امروزی) خوانده شده بود ناراحت بودند و مدام در حال تذکر دادن بودند که اینطور نیست. 

عده خیلی کمی هم به اصل خبر توجه داشتند. 

بعد از دیدن کامنتها متوجه شدم بی بی سی چقدر راحت با یک خبر هدفدار تونست عمق فاجعه و اختلاف را نشان بده. شاید هم چند سال بعد موضوع خبرش دوباره این خانم باشد و با این تفاوت که اینبار ایشان سناریوی جدیدتری دارند. 

گفتم بی بی سی چون در مقایسه با خبرگزاری های غربی دیگه خیلی حرفه ای تر عمل میکنه. کسی که دیگه از رادیو آمریکا و دویچه وله و رادیو فردا و منو تو توقع بیطرفی نداره.

به هر حال به آب زیر کاه بودن این بی بی سی بیشتر پی بردم. در ظاهر فکر میکنی چقدر سعی میکنند حرفه ای و بیطرفانه عمل کنند اما میبینی هدفشان از کارهایشان چیز دیگری است و روی دیگر واقعیتشان همیشه پوشیده است. 

آدمهای دو رو همیشه همینطوری اند یک طرف ظاهرشان انسان مهربان و خیرخواه و همیشه دلسوز و طرف دیگر آدمی که مدام برای نفع شخصی خودش کار میکند.