حاجی

این روزها مصادف با روزهایی است که کسانی که میخواند مشرف بشند به سفر حج یا آماده میشند یا چند روزه که حرکت کردند. 

یکی از دوستان خوبم آقا سید جواد هم  بهم زنگ زد و هم ازم حلالیت خواست و هم ازم بابت موضوعی تشکر کرد و به سلامتی راهی سفر حج شد. 

خیلی آدم بزرگواریه این آقا سید. همیشه آروم، متین و کاملاً خاکی. یه دختر نازنین چهار ساله هم داره به اسم فاطمه. 

اتفاقا دیشب که فیلم مسافر رو دیدم یاد ایشان افتادم، چون ایشان هم چندین سال است که راننده تاکسی هستند و درآمد کمی هم دارند. ولی روحیه بالا و اعتقاداتش واقعاً تحسین برانگیزه. همیشه در هر مراسمی در مسجد حاضره و حتی نماز جمعه ها هم میاد. در حالیکه میتونه بره مسافر کشی کنه. همیشه به مال دنیا کاملاً بی اعتنا است. یادمه چند ماه پیش ماشینش رو دزد برده بود ولی بازم خم به ابرو نیورده بود و اصلاً به ما نگفته بود تا بعداً از طریق همسایه هاش فهمیدیم. البته بعد از دو ماه ماشین رو پلیس پیدا کرده بود. خب مال حلال مگه میشه به این راحتی از دست بره. 

ماجرای این سفر حجش هم جالبه. هیچ کس باورش نمیشد قرعه به نامش بشه اما با معرفی دوستان و حمایت آقای دکتر هزینه سفر حج اش رو متقبل شدند و ایشان هم به آرزوی خودشون رسیدند. 

از آ سید جواد پشت تلفن خواستم برام اختصاصی دعا کنه. 

بعد از همه این تفاسیر، میگم منم بد نیست منم برم حاجی بشم! چه کلاسی داره منو حاجی رضا صدا بزنند! اون وقت دیگه نیازی هم نیست وزن کم کنم! حاجی لاغر رو دیگه کی دیده! 

البته من که فعلاً درگیر کار و درسم!