ماجرای کیک های مدیر بخش

در شرکت ما یک قانون نانوشته است که هر کسی یک اتفاق خوبی براش رخ میده یا احساس میکنه که مشکل جدی ای داره یک کیکی یا شیرینی یا برای همه یک وعده غذا میخره و میزاره روی میزی که توی آشپزخانه هست و یا یکی از میزهای اتاق گرافیک که ما هستیم.  یه چیزی مثل حالت نذری داره اما اسمش رو نذری نمیزاریم. 

معمولاً هم قدیمی تر و اونهایی که سن بالاتری دارند بیشتر این کار رو میکنند تا این فرهنگ همیشه تو شرکت باشه. البته قابل ذکر است که چون بنده هیچ وقت به کیک و شیرینی از نوع رایگان اش هرگز نه نگفتم، حتما این هم یکی از دلایل مهم اضافه وزن من هم بوده.

در این میان، در طول یک سال گذشته این مدیر بخش ما (مدیر گرافیک) در این زمینه خیلی فعال هست و هر هفته حداقل دو روزش با کیک و شیرینی میاد و میزاره روی میز! و ما هم میگیم بابا عجب آدم خوبیه این. اینقدر به فکر زیر دستهاش هست. 

چند روز پیش که داشتم باهاش صحبت میکردم بالاخره بحثمون به جایی رسید که من ازش پرسیدم چرا هیچ وقت از این کیکهای و شیرینی هایی که میاری خودت نمیخوری؟میگه چون خودم رژیم دارم. بعد پرسیدم اینها رو از کجا میاری ؟ چون هیچ وقت برند و بسته بندی خاصی نداره. گفت خانمم اینها رو درست میکنه چون به آشپزی خیلی علاقه داره، منم با خودم میارمش و میزارمش اینجا! خانم خبر نداره که من تا حالا حتی لب به این کیکها و شیرینی ها نزدم! 

خانمش رو دو بار تو جشن سالانه شرکت دیده بود! به شدت ازش میترسه و ازش حساب میبره! 

فکر کنم یه راهی درمورد این افزایش حقوقمون پیدا شد!