true love

"عشقهای واقعی هیچ وقت به همدیگه نمیرسند."

دقیقا نمیدونم چه وقت و چه کسی این جمله رو به من گفت فقط میدونم این جمله رو سالها پیش شنیده بودم. عشقهای واقعی مثل لیلی و مجنون، فرهاد و شیرین هرگر به هم نرسیدند. اون زمان تا حد زیادی مفهومش رو نمیدونستم تا اینکه خودم هم گرفتار عشق شدم و از قضا ما به هم نرسیدیم! با وجودیکه هر دو این رو میخواستیم اما شرایط و مشکلات اجازه نداد. 

البته این موضوع مربوط به چند سال پیش هست و حالا دیگه من نه اون جوان شوریده سابق هستم و حتما او هم گرفتار زندگی خودش است. 

ولی حتماً معنی این جمله رو به خوبی فهمیدم. عشق تا وقتی مقدس است که وصلی نباشد! بعد از آن هرچند که دوست داشتن ها ادامه دارد اما حتماً کیفیت و خاصیت اولیه خودش رو نخواهد داشت. 

بعد از آن روزها بود که به خودم گفتم اگر روزی دوباره عاشق شوم، انتظار نرسیدنش را هم داشته باشم

نمیدونم چقدر موفق خواهم بود در این زمینه.