پست فوتبالی

چند روزه که با وجود شدت امتحانات و مشغولیتهای شخصی رو آوردم به تماشای فوتبال! آخرین باری که خیلی جدی جام جهانی فوتبال رو تعقیب میکردم و نمیزاشتم هیچ بازی از دستم در بره سال 2006 بود. بعد از اون اتفاقات زندگی دست به دست هم داد که از این دوران دور بشم! این چند روز که دارم فوتبال نگاه میکنم میبینم که واقعاً فعالیت بدنی ام خیلی کمه! در حدی که اگر نیم ساعت پیاده روی کنم از نا رفتم و تا فرداش هیچ کاری نمیتونم! باید یه فکر اساسی برای خودم بکنم! 

بگذریم، توی بحثی که با بچه های مسجد داشتیم قبل از مسابقات، به این نتیجه رسیده بودیم که ایران از هر کی میخواد ببازه فقط از عربها نبازه! ههههه این مراکشی ها هم یه جورهایی عرب هستند. بازی رو همه باهم نشسته بودیم توی یکی از اتاقهای مسجد نگاه میکردیم! خیلی داد زدم در حدی که گلوم داشت پاره میشد و بالاخره گل رو زدیم (بهتره بگم زدند). خب هر چی بود بالاخره بردیم! به قول اون دوست که میگفت، اگر تو امتحان با تقلب نمره ده بگیری خیلی حال داره! حالا اگر تو همون امتحان با تقلب نمره بیست بگیری خیلی بیشتر حال میده! تیم ایران هم اونشب با هر جور بدبختی و دفاع کردن بود برنده شد و خیلی حال داد. 

اینکه عربستان 5 تا از روسیه خورد هم خیلی دلم خنک شد! نمیدونم هر چی اینا بیشتر گل بخورند من بازم میخوام گل بخورند! حالا چرا از این تیم بدم میاد زیاد نمیدونم! شاید از بس که چندش بازی میکنند و هی مقابل ایران خودشون رو مینداختند زمین و ضد فوتبال بازی میکنند. 

امسال من طرفدار این سه تا تیم هستم که فکر کنم قهرمان بشند. برزیل، آرژانتین، آلمان. 

ببینیم چی میشه!