1- ASCII (American Standard Code for Information Interchange) the most widely used
128 characters (0 to 127), extended version: 256 characters
2- EBCDIC (Extended Binary Coded Decimal Interchange Code)- Used by IBM
256 characters (1 byte)
3-Unicode - 65536 characters (2 bytes)
capable of representing all world’s languages
همانطوری که در بالا ذکر شده زبانهای کامپیوتر این سه تا هستند. البته اینها با زبانهای برنامه نویسی اشتباه نشند! اونا کلاً چیز دیگه ای هستند
در کل برنامه نویس ها برنامه هایی رو که نوشتند میدند به کامپایلر و اینترپرتر ها تا براشون به یکی از این سه زبان برای کامپیوتر ترجمه کنه! بله کامپیوتر فقط با این سه زبان آشنا است و اینکه میگن با برنامه سی پلس یا برنامه جاوا برای کامپیوتر نوشتیم به این معنی نیست که مستقیم به خورد کامپیوتر بدیمش اون برنامه ها باید به ین زبانها ترجمه بشند تا کامپیوتر بفهمه .
در این میان زبان یونی کد بیشتر از همه کاراکتر داره و مخصوص زبانهای به غیر از زبان انگلیسی هم هست
اما باز هم میگم زبان کامپیوتر یک زبان مخصوص به خودش است که الفبای اون فقط دو تا عدد یک و صفر است. یعنی کامپیوتر به تنهایی نمیتونه زبان انگلیسی رو بخونه و بفهمه . همه اینها توسط برنامه نویسی و ابزارهایی مثل مترجم ، اسمبلر و کامپایلر هست که به ماشین میفهمونند که چطور یک متن انگلیسی را بخواند
زبانهای برنامه نویسی در دو سطح پایین و بالا هست
زبانهای سطح پایین وابسته به ماشین هستند و فقط در یک کامپیوتر اجرا میشوند
اما زبانها ی پیشرفته و سطح بالا مستقل از ماشین هستند و در چندین کامپیوتر به طور همزمان میتوانند که اجرا شوند